Oude radio´s in een nostalgisch ingerichte woning.

Dank voor uw reacties.
De tijd die u gekozen heeft is een fascinerende tijd, dat is zeker.
Nu nog een keer op reis met de Oriënt Express....

Vriendelijke groet
René (R)

Geachte Rene,

Ik denk dat wij het verleden dan op dezelfde manier benaderen, recht voor zijn raap!
Tot mijn schande moet ik bekennen dat onze website erg gedateerd is en eens flink opgeknapt dient te worden.
Maar U moet ook niet vergeten dat Club Interbellum is voor iedereen met een meer dan algemene interesse voor die periode en ja een groot deel van de discussies op ons forum en de zaken waar onze leden zich mee bezig houden hebben betrekking op de goede, leuke en mooie kanten van die periode.
We zijn geen club van historici maar van liefhebbers.
Valt dus misschien goed te vergelijken met dit forum hier, wij hebben talloze onderwerpen over de prachtige architectuur, de betere omgangsvormen, de mode, de mooie films, de heerlijke muziek.... en dan komt die vervelende tante Jo weer met een onderwerp over misdaad en armoede

Geachte Jufjo.

Dit ben ik geheel met u eens.
Maar de lastige keerzijde van onze hobby wordt eigenlijk nooit belicht.
Bij Philips had men het dan iets beter, het bleef een enorme massa fabriek
waarmee winst gemaakt moest worden. Meneer Philips was oppermachtig, maar gelukkig
geen boeman zoals zijn grote voorbeeld meneer Ford.
Ik ben zeker geen persoon die alleen de donkere kant van die tijd wil belichten,
ik pakte het een keer op en wellicht gebeurde het als één van de weinige keren op
de fora over oude radio's. Ondanks dat dit onderwerp dus incidenteel een keer belicht
werd, gingen de gevolgen al naar vervelend toe op het forum. De discussie is niet door
het beheer afgesloten vanwege het onderwerp, maar vanwege de manier van discussie voeren
door sommigen, die de keerzijde niet willen aanvaarden.
Dat bleek wel dat iemand anders dezelfde titel van de discussie letterlijk ging
oppakken, waarvan deze discussie ook weer een opvolging is: de leuke zaken van het
onderwerp waar dit forum over gaat.

Maar ik vind uw benadering zoals u het omschrijft uitstekend.
Goed om dat eens te lezen.
Jammer dat het niet terug komt op uw site, of ik moet het over het hoofd gezien hebben.

Hier laat ik het bij, want het onderwerp moet geen herhaling worden van de oude discussies.

:smilythumb:
Vriendelije groet
René (R)

Mijn moeder was in de jaren vijftig erg gesteld op haar pannen en er dus zuinig op.
Nieuwe kopen lag nou niet direct tot de mogelijkheden, ondanks dat ze het als
twintigers niet slecht hadden. En ze leerde op de huishoudschool: zuinigheid met vlijt...

Geachte mijnheer Rene,

De jaren '30 worden door velen gezien als een tijd van alleen maar armoede, crisis en politieke spanningen.
En natuurlijk bepaalde dit voor een groot deel die periode maar het was niet de eenige kant van die periode.
Hoe meer ik er over las en sprak met menschen die die tijd hadden meegemaakt deste genuanceerder mijn idee over toen werd.
Ik zie mijzelf niet als nostalgisch, als researcher van beroep lees ik erg veel en ben me zeker wel bewust van de slechte kanten van die tijd.
Maar ja, 2011 is ook geen pretje en eigenlijk heeft iedere periode zoo zijn goede en slechte kanten.
Als ik naar de jaren '30 kijk zie ik dat het voor hen die wel een baan hadden helemaal zoo slecht nog niet was.
Vooral de middenklasse had het beter dan daarvoor.

Natuurlijk leef ik niet als een werkelooze in een half instortend krot in de Jordaan... maar zoo heb ik wel een poos gewoond!
Bijna een jaar woonde ik op een etage in een verder leegstaand 100 jaar oud pand, geen dubbele beglazing, geen andere etages, lekkages, etc.
Dus die ervaring heb ik wel gehad.
Momenteel leef ik in een redelijk goede wooning, geen paleis maar een doorsnee lagere middenklasse appartement.
Mijn interieur heb ik daar op aangepast ook al ben ik nog lang niet klaar.
Wat U ziet is misschien een mooie Amsterdamsche School inrichting maar als U zich indenkt dat ik de inrichting heb bedacht met in mijn achterhoofd het einde van de jaren '30, begin jaren '40 dan is alles opeens een stuk minder modern.
Een groot deel van de inboedel is uit de jaren '20 en dus al 10-20 jaar oud.
Zeker niet meer modern of duur.
En wat van foto's en videos niet op te maken valt is dat er her en der al flink creatief gerepareerd is, want alles moet nog lang mee!

En Zeppelins... ja daar kan ik natuurlijk alleen maar van droomen, of het nu 1939 of 2011 is.
Maar plaatjes verzamelen deden ook de armelui

Mijn radio is uit 1934, dus ook al weer 5 jaar oud en een model dat men al bijna op het Waterlooplein kon koopen toen als tweedehandsje.

Hoe ik de jaren '30-'40 wil laten zien hangt af van de situatie.
Als ik prive thuis ben dan wil ik laten zien hoe ik geleefd had kunnen hebben als ik toen geleefd had.
Maar als onderdeel van mijn werk laat ik soms lieden met meer of minder geld zien, soms ben ik een rijke dame die met de Uiver een stukje vliegen gaat, soms een arme huisvrouw uit de oorlogsjaren.
Spreek ik tijdens bijvoorbeeld een optreden in een museum iemand met een te negatief beeld van het verleden dan probeer ik dat bij te stellen door de goede kanten te laten zien maar als ik iemand tegen kom die te positief is dan kom ik met de donkere verhalen.
Uiteindelijk gaat het om nuance en werkelijkheid.

Maar aangezien bijna iedereen een erg negatief beeld heeft van de jaren '30 lijkt het soms wel alsof ik die periode alleen maar probeer te verheerlijken.
Staar U daarop niet blind.
Als historisch adviseur breng ik vele uren door met het bestuderen van allerlei duistere documenten waar je als lezer niet gelukkig van wordt.
Armoede, incest, mishandeling, misdaad, het komt allemaal voorbij.

En met wat U schreef over de productie van onze geliefde radio's kan ik het alleen maar eens zijn, helemaal als 'Rooie' SDAP'er zijnde.
Maar ja, ook die donkere zijde heeft zijn lichte zijde.
Volgens mijn Radio encyclopedie uit 1939 had toen al 1 op de 9 menschen een radio volgens de officiele cijfers, daar rekende ze de cristalontvangers en 'illigale' radios dus niet eens bij.
Ook hadden de arbeiders bij Philips het nog altijd beter dan bij veel andere fabrieken.
Dat is echter weer een hele andere discussie die geloof ik die toen afgesloten was, dus het lijkt me niet kuisch die weer op te rakelen.

In het kort; alle tijden hebben goede en slechte kanten.
Door alleen de eene of de andere kant te bekijken ben je half blind.

En misschien ook mooi om te vermelden, een mijnheer die de jaren '30 bewust had meegemaakt in een arbeidersgezin zei ooit; "Pas achteraf hoorde we dat we in die tijd eigenlijk heel ongelukkig waren geweest..."

PS: Bedankt voor de schoonmaak tips, mijn boeken zeggen ook dat ik vooral geen schuursponsjes en metalen lepels mag gebruiken... maar de huisvrouwen die ik sprak die er in die tijd mee kookte hebben bijna allemaal toegegeven dat toch vaak te doen.
Zooals een mevrouw zei; "Hoe sneller de pannen versleten waren deste sneller mijn man een nieuwe voor me kocht"

Geachte Jufjo.

Uiteraard pakt u als levensstijl alleen de prettige kanten van de jaren dertig op.
Dat kan ook niet anders uiteraard.
Ditzelfde geldt voor de vele mensen die de jaren vijftig als thema hebben en hun
interieur daar op aangepast hebben. Only the happy feelings.
Uiteindelijk waren de jaren dertig ook zeer moeilijke tijden voor heel veel mensen.
Het is ook de tijd van de grote depressie en de opkomst van foute politieke instellingen.
Als ik het zo inschat leeft u ongeveer als de middenklasse van de bevolking in die tijd.
Eerder heb ik aandacht besteed aan de keerzijde van de jaren dertig als het om de
productie van de radio's gaat. Dit is uiteindelijk een buizenradio forum.
Het is begrijpelijk dat de negatieve aspecten maar al te graag opzij geschoven
worden. Dat bleek wel uit de afsluiting van de discussie die ik startte over dit
onderwerp. De titel was ook ironisch bedoeld trouwens, wat niet iedereen begreep.
Dat de radio's vaak onder slechte arbeidsomstandigheden werden geproduceerd wil men
maar al te graag opzij schuiven en negeren.
www.buizenradioclub.nl/index.php?option=...-r&Itemid=86&lang=nl
en
www.buizenradioclub.nl/index.php?option=...13&Itemid=68&lang=nl
Nu wil ik die discussie niet weer oprakelen, maar bent u ook als historicus verbonden
aan het derde decennium van de vorige eeuw? In wat voor vorm giet u de keerzijde van de
maatschappij of wilt u alleen maar aantonen hoe gelukkig men kon zijn in die tijd?
Dus daadwerkelijk alleen (letterlijk) de nostalgie van de interieurs met de tweede
generatie buizenradio's die zovelen onder ons hobbyisten verzamelen? Ik zag ook op uw
site voorbeelden van vervoer waarvan een groot deel alleen voorbestemd was voor de gegoeden
in de jaren dertig. Ik meenden zelfs een zeppelin op uw site te zien ronddrijven...

Vriendelijke groet
René (R)

Wat betreft de emaillen pannen voor in de keuken (waarvan wij een nagenoeg complete set
gebruiken uit de jaren veertig en vijftig in de welbekende rood/oranje kleur van de firma DRU)
staat er toch echt in het kookboek van mijn moeder uit 1939 dat deze pannen beslist niet
behandeld mogen worden met schuursponsjes en -middelen en ook vermeden moest worden om er
met metalen lepels in te gaan roeren. Dit om het email niet te beschadigen waardoor
juist aanbakken bevorderd wordt. Het staat eveneens vermeld in de reeks leerboeken
Handig Huishouden welke gebruikt werden op de huishoudscholen in de jaren vijftig.
Of bijvoorbeeld in het boek van Sunil: Vraagbaak voor de vrouw; "Een aangezette bodem
wordt niet schoongekrabd, doch geweekt".

Hahaha ja inderdaad!
Je kon in de winkel toen ook leuke kant en klaar lekstoppen koopen... met een leuk stukje asbest ertusschen...
Die hoef ik niet hoor!