Naar aanleiding van de zoektocht naar een glasplaat van een tv
vraag ik me af of er ooit wel eens daadwerkelijk een (vintage) televisie
is geïmplodeerd en of het ooit is voorgekomen in de kring van de
hobby-kring van de afgelopen decennia.
Ik heb elders gelezen (beetje voorbereid voor zover mogelijk) dat
imploderen alleen als zeldzaamheid voor kan komen bij brand of
stofophoping (veel) bij de aansluitingen van de beeldbuis en dan
uitsluitend bij vintage televisies. Ook is de beeldbuis aan de achterkant
veel dunner en behoorlijk dik aan de voorzijde. Het meeste imploderen
zou dus aan de achterkant gebeuren.
Zijn er voorbeelden van?
Terwijl Philips dus in de jaren vijftig altijd een hardglazen glasplaat
voor het beeldscherm aanbracht, zie je dat bij oudere televisies
afkomstig van de andere kant van de grote plas dat niet.
Was Philips toen nog onzeker en te voorzichtig?
Wellicht dacht men ook dat een beeldbuis nu eenmaal niet supervast
is ingeklemd in de kast en een flinke dreun ertegen het ding naar
binnen kon donderen.
Of was zo een glasplaat ook wel esthetisch en praktisch, zodat er
geen krassen op de eigenlijke beeldbuis zouden kunnen komen door
de toen ijverige huisvrouwen met hun schoonmaakwoede?
Immers, ook al zou de glasplaat alleen uit esthetisch oogpunt
aangebracht zijn, dan moet hij nog steeds wel van gehard glas
gemaakt zijn. Juist het feit dat het gehard glas is en geen gelaagd
veiligheidsglas doet mij vermoeden dat het een ander doel diende.
Gehard glas is ongeveer negen keer sterker dan gewoon glas, dus
niet onfeilbaar.
Ik heb het vermoeden dat men het toen OOK een mooie afwerking vond.
Vriendelijke groet, RenéR
Als je naald maar goed is
