Schuimrubber (of wat er van over is)

mrphonograph schreef : .............erg vervelend allemaal maar helaas is niets voor eeuwig..........

gelukkig maar!

Niels

de shuimrubers uit de jaren 50-0-70 bestonden uit een komposiet materiaal waarbij het dus niet gaat om een homogeen materiaal maar om een instabiele mix na een tijd valt de substantie uiteen ook bij massieve dingen zoals bandrecorder snaren kom je dit veelvuldig tegen het is dan een soort van plakkerig snot geworden
er zijn vele chemische variaties maar ze hebben allemaal gemeen dat ze allemaal uiteen vallen tot snot zand of stof
je komt dergelijke materialen al tegen in de jaren 40 in leger apperatuur zoals microfoons ook werd het gebruikt als isolatie voor dingen die temperatuur gevoelig waren zoals medicijnen
bovendien zijn er ook harde plastics die gaan schilferen vervellen afbrokkelen kruimelen of waarvan de toplaag tot stof vergaat sommige bakeliet soorten zetten uit als het een vochtige omgeving is en bakeliet dat echt nat geweest is voor een langere tijd valt soms uiteen in laagjes eterniet scheurd soms vanzelf en celulloid krimpt en word bros
en dan heb ik het nog niet over snoeren die een chemische reactie aangaan met de vinyl bekleding van je pickup bandrecorder of radio

erg vervelend allemaal maar helaas is niets voor eeuwig

groetjes
tino

Kijk ook eens in de CD doosjes uit de begin periode. Daar werd soms bij de dure cd's als bescherming voor de cd een schuimplastic velletje van enkele mm ingelegd. Ik heb ze er allemaal uitgehaald en weggegooid.
Ze waren weliswaar niet vergaan, maar sommige voelden ook niet zo jeugdig meer aan....

Gr. Paul

Klopt.
Laatst haalde ik twee luidsprekers uit een Grundig meubel.
De afdichtstrippen vielen er als los zand af zo gauw je er maar naar wees.
Dat gebeurde ook bij een stel Bose luidspreker boxen (type 500)
De voorkant was ook van dat spul gemaakt.
Na een aantal jaren compleet verteerd
Groet,
Han

Het soort tochtstrip dat bij Philips in de kast zit geplakt als afdichting tussen de
schaal en kast viel na 8 jaar ook uit elkaar. Vieze verkruimelde kleef troep.
En de hoofd kussentjes van een dure Sennhyzer koptelefoon vielen ook na enkele jaren
uit el kaar, kreeg je vieze zwarte oren van.
Maar er is ook al meer dan 50 jaar geleden heel erg goed plastic en rubber gemaakt, dat
nu nog steeds heel erg goed is.
Ook de eerste nylon kousen van meer dan 60 jaar oud versleten (bijna) niet.
Geen ladders.
Dat veranderde al gouw. Er moest verdiend worden.
Rubber schoen zolen van 50 jaar geleden versleten bijna niet.
Nu zijn de schoen zolen van de meeste schoenen na enkele maanden helemaal op.
En zo blijft deze commerciëele wegwerp economie draaiende. Bergen smerig afval.
Vr gr Cees.

Ik mag hopen dat PUR er na 10 jaar nog goed is; het wordt immers ook in sommige condensatoren gebruikt.

Half om half vermoed ik dat het vergaande schuimrubber uit de jaren '50 al geen natuurrubber meer is, maar kan me vergissen.

Behalve aan de geur als je het aansteekt of op de soldeerbout plaatst, zou je aan de structuur misschien ook wel iets kunnen herkennen.